Koop het zelden indium in barenvorm als beleggingsobject of gewoon om te verzamelen. Koop nu indiumrepen.
De zuiverheid is 99,995%. Een hoogwaardig certificaat, gedrukt op linnen structuurkarton, is bij de levering inbegrepen.
Ter bescherming zijn de repen vacuüm verpakt, zodat u er lang van kunt genieten. De folie is supersterk en scheurvast - alleen het beste voor uw bars - kwaliteit Made in Switzerland!
De indiumbaren worden aangeboden in de volgende afmetingen:
| Gewicht |
Afmetingen in mm |
| 100g |
50 x 37 x 8 |
| 250g |
65 x 30 x 18,5 |
| 500g |
85 x 45 x 19 |
| 1kg breed |
104,5 x 60 x 22,5 |
| 1kg lang |
155 x 35 x 26 |
Indium: Een glinsterend technologie-metaal met een mooie toekomst
Het wordt vaak een technologie-metaal genoemd. En dat is geheel terecht: indium is een elementair onderdeel van tal van vorderingen op het gebied van communicatie en toekomstige technologie. In zijn verwerkte vorm als indiumtinoxide garandeert het de functionaliteit van touchscreens en liquid crystal schermen (LCD), is het vereist voor lichtgevende dioden en essentieel voor de toepassing van zonnecellen en fotovoltaïsche cellen. Tegenover de vele positieve eigenschappen van het zilverachtige, glinsterende metaal bestaat slechts één negatief feit: Indium is zeldzaam en de natuurlijke voorraden zijn eindig. Tegelijkertijd neemt de vraag sterk toe, ook omdat de grondstof een steeds groter strategisch aandeel inneemt in de economie. Er mag dan ook zeker van worden uitgegaan, dat de prijzen voor indium in de nabije toekomst aanzienlijk zullen stijgen - en dat een investering op dit moment voor u absoluut de moeite waard is.
De ontdekking: een monument voor het hightech materiaal
Het is vrij zeker dat er maar heel weinig hightech materialen zijn waarvoor een klassiek monument is opgericht. Indium is er één van. Een bronzen plaquette op het plaatselijke slotplein in Freiberg, in de Duitse deelstaat Saksen, herinnert aan de twee chemici, Ferdinand Reich en Theodor Hieronymus Richter, die daar, aan de plaatselijke mijnbouwacademie, indium ontdekten. Toevallig, omdat de twee meer dan 150 jaar geleden eigenlijk op zoek waren naar thallium. In een sfalerietmonster vonden ze echter een onbekende, indigoblauwe spectraallijn - waaraan het materiaal later zijn naam ontleende. De onderzoekers slaagden erin om het metaal in verschillende stappen te isoleren. Indium werd daarna voor het eerst aan het publiek gepresenteerd op de Wereldtentoonstelling van Parijs in 1867. Het had toen al zijn symbool "In" en het atoomnummer 49 in het periodiek systeem der Elementen.
Zeldzaam indium: de wereldwijde voorraden zijn beperkt
In zijn elementaire en zuivere vorm wordt indium slechts zeer, zeer zelden gevonden. De hoeveelheid in de aardkorst komt ongeveer overeen met die van zilver. De overgrote meerderheid van de afzettingen van het metaal is gebonden in zinkerts, met name in sfaleriet. Puur theoretisch worden de wereldwijde reserves geschat op 16.000 ton. Theoretisch, omdat er slechts 11.000 ton op economische wijze kan worden gedolven. De grootste voorraden bevinden zich in China, Canada en Peru. Indiumhoudend erts wordt echter ook gewonnen in Australië en Brazilië, Rusland en Japan, Zuid-Afrika, de VS en enkele Europese landen. Daarbij wordt indium meestal verkregen als klassiek bijproduct bij de productie van lood en zink. Meervoudige extractie en extra elektrolyse maken het mogelijk om een ??ruw product te verkrijgen met een zuiverheid van 99,99 procent. Voor de wereldwijde, pure handel - en als investering - wordt indium meestal in baren gegoten.
Het recyclingpercentage is verwaarloosbaar klein
Door de beperkte natuurlijke voorraden en de snel toenemende vraag is indium momenteel een van de meest schaarse grondstoffen ter wereld. Meer dan 70 procent van het internationale productievolume wordt verwerkt tot indiumtinoxide. Daarbij wordt indiumoxide complexgebonden met een kleine hoeveelheid tinoxide. Er ontstaat een geleidende, transparante verbinding, die de basis vormt voor bijvoorbeeld lcd-schermen of lichtdioden. Het komt vreemd over, dat het recyclingpercentage van indium internationaal nog niet één procent is - hoewel het metaal voornamelijk wordt gebruikt in consumptiegoederen en duurzame producten. Alleen Japan heeft voor het kostbare materiaal een efficiënt recyclingsysteem geïnstalleerd.
Overzicht: De fysische en chemische eigenschappen van Indium
Indium is een zilverachtig, glanzend metaal met een zeer laag smeltpunt van slechts 156,60 graden Celsius. Alleen kwik, gallium en alkalimetalen komen daar nog onder. Het metaal is daarbij ook erg zacht en heeft slechts een Mohs-hardheid van 1,2. Daardoor kan het gemakkelijk worden gesneden, vervormd of zelfs ingekerfd met een vingernagel. Net als tin, maakt indium – als het gebogen wordt - een ??onderscheidend, hoog geluid, wat gewoonlijk "tingeschreeuw" wordt genoemd. Beneden de zogenoemde overgangstemperatuur van 3,41 Kelvin, heeft indium supergeleidende eigenschappen. In vloeibare vorm kan het glas permanent bevochtigen.
Aangezien indium een ??onedel metaal is, zoekt het bij hoge temperaturen een verbinding met een hele reeks niet-metalen. Het reageert met selenium en zwavel, stikstof en waterstof, en zelfs met fosfor. Bij kamertemperatuur is het metaal echter ook stabiel in lucht, wat te danken is aan het feit dat het een dichte oxidelaag om zich heen vormt om verdere oxidatie te voorkomen. Het beschermingsmechanisme werkt op dezelfde manier als bij aluminium. Indium is niet oplosbaar in water en de meeste organische zuren. Alleen salpeterzuur en zwavelzuur kunnen aan het zachte materiaal worden toegevoegd.
Multitalent indium: Voor displays, touchscreens en zonnecellen
Er is een breed scala aan toepassingen voor indium. Al voor en kort na de Tweede Wereldoorlog werd het in de elektrische industrie en de vliegtuigbouw gebruikt als legeringscomponent, ter bescherming tegen corrosie. De zachtheid en het lage smeltpunt maken het metaal uitermate geschikt voor temperatuurbescherming in brandbeveiligingssystemen en transformatoren. De zegetocht begon voor indium echter pas goed met de ontwikkeling van de moderne communicatietechnologie, die - anderzijds - voor een deel slechts weer slechts mogelijk was door dit veelzijdige materiaal. Glasplaten gecoat met indiumtin vormen het hart van de meeste displays. In touchscreens werkt indiumtinoxide als een geleider, net als in lichtdioden en zonnecellen. Door toepassing van indium, koper, gallium en diselenide, kunnen dunne-film fotovoltaïsche cellen de hoogst mogelijke stroomopbrengst bereiken. Indiumfosfide-nanodraden zijn niet alleen effectief in optische schakelaars, maar ook in de medische technologie en lasertechnologie. Indium behoort ongetwijfeld tot de technologische metalen, die in de toekomst nog belangrijker gaan worden.
Toxicologie en gevaren: compact indium is een veilige gok
Vast indium is niet giftig en niet brandbaar. Fijn gescheiden, d.w.z. als poeder of zelfs in stofvorm, kan het echter, net als veel andere metalen, gemakkelijk ontbranden en verbranden. De brand die dan ontstaat mag nooit met water worden geblust, omdat er dan door de vorming van waterstof een acuut explosiegevaar optreedt. In dergelijke gevallen dient een metaal-brandblusser gebruikt te worden. Meestal is het echter niet nodig om indium tot poeder te vermalen - een glanzende zilveren baar kan je veel meer plezier geven.
